منشا بارانی

Raincoat originated in China. During the Zhou Dynasty, people used the herb “ficus pumila” to make raincoats to protect against rain, snow, wind and sun. Such kind of raincoat is usually called “coir raincoat”. The outdated rain gear has completely disappeared in the contemporary countryside, and has become the permanent memory with the development of the times. The memory is indelible, which will appear in a particular occasion to touch your emotions, and you will remember it involuntarily and clearly. The memory gets more precious with years.

در مناطق روستایی دهه‌های 1960 و 1970، بارانی زغالی ابزاری ضروری برای بیرون رفتن و انجام کارهای کشاورزی برای هر خانواده بود. در روزهای بارانی، مردم باید مراقب آب در شالیزارها باشند، راه های آب اطراف خانه را باز کنند و نشتی ها را روی پشت بام ببندند...... مهم نیست که چقدر باران شدید بود، مردم همیشه کلاه بارانی به سر می کردند، بارانی می پوشیدند و به سمت طوفان می رفتند. در آن زمان، تمرکز مردم بر جریان آب بود، در حالی که بارانی زعفرانی در سکوت به مردم کمک می کرد تا باران را از آسمان مسدود کنند. باران شدیدتر یا سبک تر شد، مانند تیرهای تیز، و بارانی زبر مانند سپری بود که تیرهای باران را از پرتاب دوباره و دوباره باز می داشت. چند ساعت گذشت، بارانی که پشتش بود از باران خیس شد و شخصی که کلاه بارانی و کت بارانی بر سر داشت، در میان باد و باران به صورت مجسمه در مزرعه ایستاد.

هوا بعد از باران آفتابی می‌شد، مردم بارانی پشمالوی بارانی را به طرف آفتابی دیوار آویزان می‌کردند تا خورشید بتواند مکرراً به آن بتابد، تا زمانی که بارانی زغال‌اخته خشک شود و چمن یا الیاف خرما پف کند. وقتی طوفان بعدی آمد، مردم می‌توانستند بارانی خشک و گرم بپوشند تا به باد و باران بروند.

“Indigo rainhats and green coir raincoats”, in the busy farming season of spring, people wearing rainhats and coir raincoats could be seen everywhere in the fields. The coir raincoat protected farmers from the wind and rain. Year after year, the farmers gained fruitful harvests.

در حال حاضر، بارانی گشنیز کمیاب است و با یک بارانی سبک تر و کاربردی تر جایگزین شده است. شاید هنوز بتوان آن را در حیاط مزرعه در مناطق کوهستانی دورافتاده یا موزه‌های شهرها یافت، که حافظه عمیق شما را تداعی می‌کند و به شما امکان می‌دهد صرفه‌جویی و سادگی نسل‌های قبلی را دوباره زنده کنید.