ต้นกำเนิดของเสื้อกันฝน

เสื้อกันฝนมีต้นกำเนิดในประเทศจีน ในสมัยราชวงศ์โจว ผู้คนใช้สมุนไพร “Ficus pumila” ในการทำเสื้อกันฝนเพื่อป้องกันฝน หิมะ ลม และแสงแดด เสื้อกันฝนประเภทนี้มักเรียกว่า “เสื้อกันฝนจากใยมะพร้าว” เสื้อกันฝนที่ล้าสมัยได้หายไปจากชนบทในปัจจุบัน และกลายเป็นความทรงจำที่ถาวรตามกาลเวลา ความทรงจำนั้นลบไม่ออก ซึ่งจะปรากฏขึ้นในโอกาสพิเศษเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของคุณ และคุณจะจำมันได้โดยไม่ได้ตั้งใจและชัดเจน ความทรงจำจะยิ่งมีค่ามากขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป

ในพื้นที่ชนบทในช่วงทศวรรษ 1960 และ 1970 เสื้อกันฝนจากใยมะพร้าวเป็นเครื่องมือที่ขาดไม่ได้สำหรับการออกไปทำไร่ทำนาของทุกครอบครัว ในวันที่ฝนตก ผู้คนต้องดูแลน้ำในนาข้าว ขุดลอกทางน้ำรอบๆ บ้าน และอุดรอยรั่วบนหลังคา...... ไม่ว่าฝนจะตกหนักเพียงใด ผู้คนก็ยังคงสวมหมวกกันฝน สวมเสื้อกันฝนจากใยมะพร้าว และลุยพายุ ในเวลานั้น ผู้คนต่างมุ่งความสนใจไปที่การไหลของน้ำ ในขณะที่เสื้อกันฝนจากใยมะพร้าวช่วยปิดกั้นฝนจากท้องฟ้าอย่างเงียบๆ ฝนจะตกหนักขึ้นหรือเบาลงเหมือนลูกศรที่แหลมคม และเสื้อกันฝนจากใยมะพร้าวก็เหมือนโล่ที่กั้นไม่ให้ลูกศรฝนพุ่งออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า หลายชั่วโมงผ่านไป เสื้อกันฝนจากใยมะพร้าวที่ด้านหลังเปียกโชกไปด้วยฝน และคนที่สวมหมวกกันฝนและเสื้อกันฝนจากใยมะพร้าวก็ยืนเป็นรูปปั้นในทุ่งท่ามกลางลมและฝน

หลังฝนตกอากาศแจ่มใส ผู้คนจึงแขวนเสื้อกันฝนจากใยมะพร้าวไว้ด้านที่มีแดดส่องถึง เพื่อให้แสงแดดส่องผ่านเสื้อได้ซ้ำๆ จนกว่าเสื้อกันฝนจากใยมะพร้าวจะแห้งและหญ้าหรือเส้นใยปาล์มจะฟูขึ้น เมื่อฝนตกครั้งต่อไป ผู้คนสามารถสวมเสื้อกันฝนจากใยมะพร้าวที่แห้งและอบอุ่นเพื่อกันลมและฝนได้

“หมวกกันฝนสีครามและเสื้อกันฝนจากใยมะพร้าวสีเขียว” ในฤดูทำไร่นาอันแสนวุ่นวายในฤดูใบไม้ผลิ ผู้คนมักสวมหมวกกันฝนและเสื้อกันฝนจากใยมะพร้าวอยู่ทุกหนทุกแห่งในทุ่งนา เสื้อกันฝนจากใยมะพร้าวช่วยปกป้องเกษตรกรจากลมและฝน ปีแล้วปีเล่า เกษตรกรได้รับผลผลิตที่อุดมสมบูรณ์

ปัจจุบัน เสื้อกันฝนจากใยมะพร้าวหายากและถูกแทนที่ด้วยเสื้อกันฝนที่เบากว่าและใช้งานได้จริงมากขึ้น บางทีเสื้อกันฝนชนิดนี้ยังคงพบเห็นได้ตามบริเวณฟาร์มในพื้นที่ภูเขาห่างไกลหรือพิพิธภัณฑ์ในเมืองต่างๆ ซึ่งจะทำให้คุณหวนคิดถึงความประหยัดและความเรียบง่ายของคนรุ่นก่อนๆ